Vakantieplannen

[Rael]

Dat is mij ook eens overkomen in Frankrijk, ergens in de buurt van Chambéry: dat een slang het nodig vond om het fietspad over te steken toen ik eraan kwam. Ik zag hem niet op tijd, ik zag hem pas op het allerlaatste moment toen er geen mogelijkheid meer was om te reageren. Kortom, ik kon niet anders dan over de slang rijden, die mij waarschijnlijk ook niet heeft zien aankomen en net zo verrast was als ik, want hij deed niets. De slang heeft het overleefd, geloof ik, en ik ook. Wat ik mij vooral herinner van dat moment is de schrik op de gezichten van de andere gebruikers van het fietspad.

Metz en Nancy: daar ben ik ook geweest.
In Metz ben ik op mijn eerste fietsreis (1990) een hele dag blijven hangen, omdat er een festival gaande was (La Fête de la Mirabelle, het jaarlijkse festival ter gelegenheid van de pruimenoogst).
Nancy: enige tijd doorgebracht, en gedineerd, op de monumentale 18e-eeuwse Place Stanislas. Ben jij daar ook geweest, Wilm?

[Wilm]

Dat is mij ook eens overkomen in Frankrijk, ergens in de buurt van Chambéry: dat een slang het nodig vond om het fietspad over te steken toen ik eraan kwam. Ik zag hem niet op tijd, ik zag hem pas op het allerlaatste moment toen er geen mogelijkheid meer was om te reageren. Kortom, ik kon niet anders dan over de slang rijden, die mij waarschijnlijk ook niet heeft zien aankomen en net zo verrast was als ik, want hij deed niets. De slang heeft het overleefd, geloof ik, en ik ook. Wat ik mij vooral herinner van dat moment is de schrik op de gezichten van de andere gebruikers van het fietspad.

Metz en Nancy: daar ben ik ook geweest.
In Metz ben ik op mijn eerste fietsreis (1990) een hele dag blijven hangen, omdat er een festival gaande was (La Fête de la Mirabelle, het jaarlijkse festival ter gelegenheid van de pruimenoogst).
Nancy: enige tijd doorgebracht, en gedineerd, op de monumentale 18e-eeuwse Place Stanislas. Ben jij daar ook geweest, Wilm?

Ik kom erdoor heen, soms rij ik een rondje door het centrum, maak wat foto's en rij weer door maar in Nancy ben ik daar inderdaad geweest, prachtig. Sowieso de gebouwen in heel Frankrijk zijn heel indrukwekkend.
Dit is mijn eerste meerdaagse fietsrit ooit en ik heb m'n handen wel vol aan alles goed op de rit houden, wat veel beter gaat dan verwacht. Vandaag wel 7kg bagage naar huis gestuurd zodat het morgen richting Aix-de-Provence wat beter te doen is allemaal.
En het is heel stil op de route, muv vrije dagen en het weekend vanaf nu zonder uitgestippeld plan stapje voor stapje kijken of ik in Nice kom.

[Wailer]

Wow Wilm, wat een avontuur! Mooi man!

[Rael]

Ik kan mij voorstellen, dat je vanaf Aix-en-Provence kiest voor de minst moeilijke route via St. Maximin-la-Ste-Baume en Brignoles naar het oosten. Maar als je zou kiezen voor de route langs de kust, zou ik  zeker overwegen om Cassis aan te doen: een prachtig plaatsje aan zee met mooie gekleurde huizen aan een vissershaven in een schitterende landschappelijke setting. Zeer de moeite waard: een excursie met een bootje vanuit Cassis naar de Calanques (zeekreken in inhammen van de kust tussen hoge steile kalkstenen kliffen).
Als je naar Monaco gaat, zou ik zeker nog een klein stukje (nog geen 10 km) doorrijden richting Italiaanse grens naar Menton. Misschien wel het mooiste Franse stadje aan de Middellandse Zee. Op en tegen elkaar gestapelde fel gekleurde huizen die van de berghelling in de zee lijken te tuimelen, met op de achtergrond de steile Zeealpen.
Hoogstwaarschijnlijk zal je over de Corniche de l'Esterel, de kustweg tussen St. Raphaël en Cannes, komen. Schitterend! Je zult je ogen uitkijken.

[Wilm]

Ik kan mij voorstellen, dat je vanaf Aix-en-Provence kiest voor de minst moeilijke route via St. Maximin-la-Ste-Baume en Brignoles naar het oosten. Maar als je zou kiezen voor de route langs de kust, zou ik  zeker overwegen om Cassis aan te doen: een prachtig plaatsje aan zee met mooie gekleurde huizen aan een vissershaven in een schitterende landschappelijke setting. Zeer de moeite waard: een excursie met een bootje vanuit Cassis naar de Calanques (zeekreken in inhammen van de kust tussen hoge steile kalkstenen kliffen).
Als je naar Monaco gaat, zou ik zeker nog een klein stukje (nog geen 10 km) doorrijden richting Italiaanse grens naar Menton. Misschien wel het mooiste Franse stadje aan de Middellandse Zee. Op en tegen elkaar gestapelde fel gekleurde huizen die van de berghelling in de zee lijken te tuimelen, met op de achtergrond de steile Zeealpen.
Hoogstwaarschijnlijk zal je over de Corniche de l'Esterel, de kustweg tussen St. Raphaël en Cannes, komen. Schitterend! Je zult je ogen uitkijken.

Thanks! Mooie tips, daar ga ik zeker wat mee doen en laat het weten.

[Wilm]

Mediterranee (thx Rael),

Bij gebrek aan vindbare fietspaden besluit ik van Avignon naar Frejus vooral kilometers te maken over gewone wegen (wel breed genoeg om zorgeloos door te peddelen. Ik maak er 2 lange dagen van en kom tot Le Luc, zo’n 200km verderop. Saai wel, met een paar mooie uitstapjes als ik fietspaden tegenkom, maar de wegbewijzering laat vaak te wensen over.
Na een nachtrust, weer bij mensen thuis en weer met een zwembad kan ik de verleiding de volgende dag niet weerstaan om de heuvels over te klimmen naar St Tropez. De rit was mooi, de klim weer wat hoger, maar het miljonairs stadje straalt vooral vergankelijkheid uit. Fietspaden zijn niet te doen door de wortelgroei van de bomen (onderhoud) St Tropez zelf is een verzameling toeristen, oudgeld en geldklopperij (aanbieding hamburger + 1 bier: 35 euro).
Een half uur later ben ik alweer weg. Vanaf nu wordt het prachtig. Met dank aan Rael! Ik blijf aan de kust, hoe dan ook als het kan vanaf nu tot in Italië. Het worden de 2 mooiste dagen denkbaar. Je valt van de puzzel in de andere. Schitterende landschappen, “La Mer”, slapende dorpjes en enorme boulevards van de grote steden.
Het is momenteel in Cannes weer het filmfestival, daar is de chaos en de drukte zo intens dat ik er heel ontspannen van wordt en overal rustig doorheen manouvreer.
In San Raphael vind ik een oud vakantiepark waar ik een huisje met fijne tuin en aan het zwembad heb, prima plek voor een extra dag te blijven. Even de was doen, beetje zwemmen, zelf koken en even lekker ontspannen, het doet me goed.

Na de rustdag even weer lastig op gang komen. Het lijkt wel een soort trance (hyperfocus) waar je maar niet uitstapt al weken lang, maar met een paar uur ben ook al door Nice heen en vind ik een hotelletje op de grens van Monaco.
Deze dag met Cannes, Nice, Monaco en alles wat daar tussen zit was onbeschrijfelijk prachtig. Het weer is ook al dagen zonnig en begin twintig en de wind vaak in de rug vliegt de tijd (en de kilometers voorbij), het werkt als doping.

In Monte Carlo zijn het circuit al aan het bouwen, de grootste jachten liggen er al en net buitengaats liggen er tientallen te wachten op een plek over 2 weken. Het is er druk, ik heb nog nooit zoveel sportauto's bij elkaar gezien en toeteren van ongeduld hoort er kennelijk bij hier.
De volgende ochtend is het even zoeken om uit Monaco te komen, tunnels pfoei, maar Menton doemt al vrij snel op. Prachtige plek, verrassend rustig ook' Het is de perfecte afsluiter want dat was Frankrijk.

Italië begint wat minder. Het fietspad houdt op de grens op, de Ss1 is heel druk, je wordt bijkans high van de diesellucht en het eerste uur worden de idyllische vergezichten ingeruild voor drukke wegen die bij de grotendeels bij de kust wegblijven.
Wielerklassieker aankomstplek San Remo brengt ook een nieuw fietspad. Breed, weg van de weg, met veel tunnels en nauwelijks omhoog en omlaag.
De tunnels hebben allemaal lounge muziek als je erdoorheen rijdt, heel vermakelijk en ook de zee keert weer terug onderweg, chappeau!
In Imperia het zo’n 30km ater is het helaas ineens klaar. De route stopt bij een bouwplaats en we (alle fietsers) moeten retour om een andere weg (Ss1 weer) te vinden om verder te komen. Later zie je als je naar beneden kijkt dat er hard gewerkt wordt aan het doortrekken van het fietspad (naar Genua).
Aan het einde van de middag vind ik een slaapplek in Albenga.

Same Shit, Different Day, weer een prima week, de teller staat op 2.078km ondertussen en morgen gaat het omhoog. Omhoog als in naar huis, maar ook omhoog als in: De Alpen in. Al na een paar kilometer wordt het klimmen, 23km lang a 7%. De lakmoesproef: kan dat met mijn fiets.
De band (ik heb geen ketting maar een band als aandrijving) kraakt en piept als je er flink druk opzet. Al dagen eigenlijk maar het heeft geen enkel effect op mijn accuduur. Het is soms een rotgeluid maar daar zet ik me heel makkelijk overheen, anders had ik wel een fietsenmaker gezocht.
Gaat het niet? Dan wordt het met de trein naar Bern en weer verder.

Wordt vervolgd

[jodocus]

Dat kraken en piepen van je riem kun je tijdelijk oplossen met een scheut water, wat langer werkt is inspuiten met siliconen spray. Leuk om je reisverslagjes te lezen, veel plezier met het vervolg.

[Wilm]

Dat kraken en piepen van je riem kun je tijdelijk oplossen met een scheut water, wat langer werkt is inspuiten met siliconen spray. Leuk om je reisverslagjes te lezen, veel plezier met het vervolg.

Thx! Silicone spray en ze draait weer in stilte, heerlijk. 
800 Meter hoogteverschil, 265 was tot nu toe de hoogste helling. 2 uur over gedaan met 2 pauzes. Trapsneilheid naar 82 en met 30% ondersteuning naar boven getrapt. 
5 minuten later 2 jassen aan gedaan, muts op en nekband om; van vermoeidheid kreeg ik het niet meer warm. De vergezichten waren prachtig. Morgen nog zo’n dag. 

Dit is de link naar de polarsteps, zonder inloggen meegluren. 

Volg me op mijn reis 'Op de fiets naar Monaco,  via Italië terug ' via https://www.polarsteps.com/Anniekenwille...oing-south

[Rael]

Mooi om te lezen over je trip, Wilm! Mooie reis. Ik betrap mijzelf op enige jaloezie gevoelens. Sta mij toe om nog enkele tips te geven over het traject naar Bern.

Als je vanuit Liguria naar Bern wilt rijden, is de meest voor de hand liggende route over de Alpen over eerst hetzij de Simplonpass hetzij de Nufenenpass, en daarna over de Grimselpass.
Simplon en Nufenen: beide zijn mooi, beide zijn ook lang en zwaar. Geen idee of dat te doen is met een met bagage volgepakte e-bike, of de accu dat wel aankan. Ik heb de afgelopen jaren wel mensen op e-bikes over de grote Alpenpassen zien rijden, dus ik neem aan dat het mogelijk moet zijn. Hoeveel inspanning dat vergt: geen idee, ik heb geen ervaring met e-bikes.

Zowel voor de Simplon als voor de Nufenen geldt dat het mogelijk is om, als het klimmen ondoenlijk blijkt, op de trein naar de overkant van de Alpen te stappen.
Simplonroute: je kunt in Domodossola de regionale trein naar Brig nemen, en daar overstappen op een trein richting Bern. Het mooiste is om vanuit Brig een regionale trein te nemen, want die gaat over de oude panoramische route door de oude Lötschberg-tunnel (dit in tegenstelling tot de EC's en de IC's die door de Lötschberg Basistunnel gaan; dit is sneller maar je krijgt vrijwel niets van het hooggebergte te zien).
Nufenenroute: als dit niet lukt, kun je in Airolo (of eerder) op de trein richting Luzern of Zürich stappen en aan de andere kant van de Gotthard-tunnel weer uitstappen.

Als het wel lukt om fietsend over de passen te geraken, zou ik zeker op de Grimselpass even het weggetje linksaf richting Berghaus Oberaar inslaan. Het zijn maar een paar kilometers extra, die niet moeilijk zijn (hooguit een beetje vals plat), en je wordt beloond met de meest spectaculaire uitzichten op de gletschers en de vierduizenders vanaf het weggetje hoog boven een stuwmeer. Het zijn maar een paar kilometers heen en een paar kilometers terug, maar het zullen misschien wel de mooiste en meest spectaculaire kilometers van je hele reis zijn.

De Simplon of de Nufenen? Zoals gezegd, beide zijn mooi en zwaar en bij beide heb je de uitwijkmogelijkheid van de trein. Het verschil: als je via de Nufenen gaat, rijd je langer langs het schitterende Lago Maggiore, helemaal tot het eind. Nadeel van de Nufenen: als je genoodzaakt bent om de trein te nemen, zul je moeilijker in Bern geraken; dan zul je via Luzern reizen (maar de Vierwaldstättersee en Luzern zijn ook heel mooi). Eigenlijk is dit alternatief niet minder mooi: de Gotthard-panoramaroute door de oude Gotthard-tunnel is net zo mooi en net zo spectaculair als de Lötschberg-panoramaroute. Je zou bijvoorbeeld met de trein van Airolo naar Altdorf of Flüelen kunnen reizen, en vandaar met de fiets vrijwel vlak langs de Vierwaldstättersee naar Luzern. Het wordt eentonig, maar ook dit is een schitterend traject.

Zou je met de trein door de Simplontunnel en de Lötschbergtunnel richting Bern reizen, dan zou je in Thun of Spiez kunnen uitstappen. Een rondje Thuner See vanuit Thun of Spiez is zeer de moeite waard: een prachtig meer met (bij goed, helder weer) schitterende uitzichten op de hoge toppen van de Berner Alpen (Eiger, Mönch, Jungfrau etc.) Nog mooier: deze rondrit uitbreiden met een bezoek aan het Lauterbrunnental, een in de IJstijd door de gletscher diep uitgeslepen dal met hoge steile rotswanden en vele watervallen. Vanuit Interlaken naar Stechelberg, waar het asfalt ophoudt, zijn het zo'n 20 niet al te moeilijke kilometers (er wordt wel wat geklommen, maar dat zijn slechts enkele niet al te zware kilometers die goed te doen zijn). Rondje Thuner See is zo'n 50 kilometer, heen en weer naar Stechelberg komt er ongeveer 40  kilometer bij).

Welk alternatief je ook kiest: het maakt niet uit, het is allemaal mooi. Voor iedere mogelijke route geldt: superlatieven schieten tekort. En wat natuurlijk ook geldt: dit alles onder voorwaarde van goed weer, bij regen en/of mist is er geen pest aan.

Ik hoop dat deze informatie een beetje behulpzaam is.

[Wilm]

Fantastisch! Kei bedankt, ik ga het nodige uitpluizen.
Ik pak in Varzo wel de trein, 800meter was al veel, 2000 is bepakt nog niet te doen voor mij, maar die stoptrein is sowieso een gouden tip.

Ik ga me erin verdiepen, tof en thx: alweer!

[Wilm]

Week 4 alweer.

Zoals hierboven kort vermeld, een col van de eerste catagorie omhoog, het aardig ver overschrijden van je eigen grenzen gaat vrolijk door. Nooit eerder fietste ik meer dan 200km op 1 dag of iets meer in 2 dagen... En het was het waard. De Alpen zijn slopend maar fantastisch. Dalen is zeker zo spannend als omhoog, en ik wil er ook van genieten dus neem ik de tijd.

Na 2 dagen in de bergen en een heuvel dag naar Alba, verdwijnen ook de laatsten glooiingen van het landschap als ik Turijn nader. Man man man wat een chaos. Veel te druk voor mij. Vast heel mooi maar ik kies er toch om langs de oevers van de Po te fietsen. Langs de stad door prachtige parken en delta's glij ik bijna ongemerkt aan de metropool voorbij waarna ik tegen de avond een toffe B&B vind in Chivasso.

De volgende dag weer vroeg op pad door de rijstvelden van de Povlakte met als ondergrond vaak eeuwenoude jaagpaden. Heel fijn om weer eens een dagje gemoedelijk rond te peddelen met de wind in de rust in het zonnetje, want jeetje, ik heb eigenlijk alleen maar mooi weer gehad tot nu toe op 2 natte dagen in het begin na.

Eigenlijk wil ik de komende dagen wat lui ergens aan een meer hangen, maar de dag pakt geheel anders uit. Goeie benen! Al snel wordt het weer bergachtig en daar voel ik me inmiddels prima thuis. Boven aan het Ortomeer vind ik een laadplek voor m'n fiets bij een eettentje aan het water en besluit na een ruim een uur pauze ervoor te gaan.

Ik ben uiteindelijk een heel eind naar boven gefietst (na eerst heel veel dalen) tot aan de voet van de Simplonpas waar het laatste stationnetje, Varzo mijn Italië fietsdeel erop zit.
De alpenreus is indrukwekkend met veel sneeuw en rotsen en ik ben blij dat ik de trein pak. Op een totaal verlaten stationnetje komt eerst een trein met vrachtwagens langs die een hele poos stil blijft staan. Waarom blijkt als er van de andere kant een autotrein langskomt getuft. Er ligt maar 1 spoor dus er moet heel goed gepland worden.

Een uurtje later zit ik op aanraden van Rael in de stoptrein die grotendeels leeg is.
Het uitzicht is zoals beloofd: waanzinnig! Alsof je in het Diorama van de Efteling rondrijdt. Meer dan een uur lang komen alleen maar mooie vergezichten voorbij, afgewisseld met tunnels.
Ik stap uit in Kandersteg, en op de fiets richting de Thunersee. Het is inmiddels bijna acht uur, de regen valt naar beneden en het is onder de tien graden: wat een verschil: maar das ook goed. Regenkleding en extra jas aan en met een half uur zit ik 20km lager.
Onderweg moet iedereen even stoppen, want er komt een kudde koeien langs, met boeren en iedereen in klederdracht. Koebellen zo groot als skippyballen.
Even later in een veel te duur Zwitsers hotel val ik meteen na de douchebeurt in slaap.

Nou is er in Zwitserland dus niks open op zondag muv de tankstations wat allemaal kleine supermarkten zijn met vers brood en de hele rambam. Allemaal druk bezocht ook. Gelukkig maar want eten en drinken waren op. Even goed inslaan en gas erop.
Als je van Italië afkomt is Zwitserland buiten en paar felle en lastige klimpartijen vooral afdalen. Het schiet dan ook wel lekker op. Als m'n accu en die van de fiets leeg zijn overnachten in gehucht Luterbach en 's morgens weer op tijd op pad. Vandaag dus.
Na een laatste lange klim van zo'n 500 hoogtemeter (mensen op de fiets laveren van de rechterkant kant naar de linkerkant omdat het zo stijl is) wordt je min of meer het land uit geknikkerd. De 30km tot Basel wordt er amper getrapt, de remmen zullen het wel warm hebben gehad.
Basel, mooie stad en daar is ook de Rijn. Eurovelo route 15. De Rijn volgen tot Krefeld, dat moet deze week gebeuren.

Ik schop het nog tot Bantzenheim waar ik een hotel vind waar je je in de vroege jaren 70 waant. Het ruikt ook wel muf. De douchedeur is van hout ook. Er is echter niemand. Op de deur een briefje dat de sleutel in de winkel tegenover ligt. De tijdmachine wordt alles omvattend. Een oude dame in een winkel van 60 jaar oud? Met eten en drinken, met wol en garen, rollen stoffen, een tijdschiftenwand compleet met een rij seksboekjes, alles voor op school met je schriftjes en natuurlijk slechtverlicht, echt fenomenaal.
Na het douchen en dit getypt te hebben ga ik maar eens lekker lezen.

Week 4 afgelsloten: 2.763 km afgelegd (15.634 hoogte meters) en nog steeds gaat het prima. Energie maakt energie. Goed m'n spieren managen want die zitten dag en nacht tegen de kramp aan, stiekem een lekker gevoel. Nog zo'n 700km dus over een week ben ik weer thuis, what a ride!

[Rael]

Week 4 alweer....
......
...Week 4 afgelsloten: 2.763 km afgelegd (15.634 hoogte meters) en nog steeds gaat het prima. Energie maakt energie. Goed m'n spieren managen want die zitten dag en nacht tegen de kramp aan, stiekem een lekker gevoel. Nog zo'n 700km dus over een week ben ik weer thuis, what a ride!

Sinds je post van vorige week kijk ik iedere dag op je pagina op Polarsteps. Even kijken waar Wilm nu is en wat hij vandaag gereden heeft. En ouderwets op de Michelin kaart kijken waar dat is en welke route hij gevolgd heeft. Ik ben nu eenmaal een reisfanaat en een kaartennerd. Meer nog dan een muzieknerd.
Ik zag op je foto's van gisteren en vandaag verschillende mij bekende plekken. Als ik het goed zag, ben je aan het Lago Maggiore geweest: ik dacht (ik weet het bijna wel zeker) de Isole Borromée bij Stresa / Baveno in het meer te zien liggen.
Dat besneeuwde bergmassief op één van de foto's van gisteren: dat is het Blümlisalp-massief aan het einde van het Kiental, een zijdal van het Frutigtal. Daar heb ik als 16-jarige voor het eerst kennis gemaakt met het hooggebergte op een door leraren van mijn middelbare school georganiseerd kamp. Dierbare herinneringen. Hoewel ik er niet 100 % zeker van ben, dacht ik het kasteel van Thun te herkennen. De Thuner See herkende ik zeker. Die houten brug: daar ben ik zelf nog over gefietst. Basel, de Dreiländerbrücke tussen Huningue en Weil am Rhein: beide mij zeer bekend. Leuk om op deze manier herinneringen aan eigen reizen opgeroepen te zien.
Die hele route die je vanaf nu tot Krefeld gaat volgen ken ik. Die heb ik zelf afgelegd, zij het in tegenovergestelde richting, van noord naar zuid. Ik zal dan ook met bijzondere belangstelling het verdere verloop van je reis volgen.
Nog veel plezier toegewenst in die laatste week!

[Timothy's Monster]

Week 4 alweer.

Zoals hierboven kort vermeld, een col van de eerste catagorie omhoog, het aardig ver overschrijden van je eigen grenzen gaat vrolijk door. Nooit eerder fietste ik meer dan 200km op 1 dag of iets meer in 2 dagen... En het was het waard. De Alpen zijn slopend maar fantastisch. Dalen is zeker zo spannend als omhoog, en ik wil er ook van genieten dus neem ik de tijd.

Na 2 dagen in de bergen en een heuvel dag naar Alba, verdwijnen ook de laatsten glooiingen van het landschap als ik Turijn nader. Man man man wat een chaos. Veel te druk voor mij. Vast heel mooi maar ik kies er toch om langs de oevers van de Po te fietsen. Langs de stad door prachtige parken en delta's glij ik bijna ongemerkt aan de metropool voorbij waarna ik tegen de avond een toffe B&B vind in Chivasso.

De volgende dag weer vroeg op pad door de rijstvelden van de Povlakte met als ondergrond vaak eeuwenoude jaagpaden. Heel fijn om weer eens een dagje gemoedelijk rond te peddelen met de wind in de rust in het zonnetje, want jeetje, ik heb eigenlijk alleen maar mooi weer gehad tot nu toe op 2 natte dagen in het begin na.

Eigenlijk wil ik de komende dagen wat lui ergens aan een meer hangen, maar de dag pakt geheel anders uit. Goeie benen! Al snel wordt het weer bergachtig en daar voel ik me inmiddels prima thuis. Boven aan het Ortomeer vind ik een laadplek voor m'n fiets bij een eettentje aan het water en besluit na een ruim een uur pauze ervoor te gaan.

Ik ben uiteindelijk een heel eind naar boven gefietst (na eerst heel veel dalen) tot aan de voet van de Simplonpas waar het laatste stationnetje, Varzo mijn Italië fietsdeel erop zit.
De alpenreus is indrukwekkend met veel sneeuw en rotsen en ik ben blij dat ik de trein pak. Op een totaal verlaten stationnetje komt eerst een trein met vrachtwagens langs die een hele poos stil blijft staan. Waarom blijkt als er van de andere kant een autotrein langskomt getuft. Er ligt maar 1 spoor dus er moet heel goed gepland worden.

Een uurtje later zit ik op aanraden van Rael in de stoptrein die grotendeels leeg is.
Het uitzicht is zoals beloofd: waanzinnig! Alsof je in het Diorama van de Efteling rondrijdt. Meer dan een uur lang komen alleen maar mooie vergezichten voorbij, afgewisseld met tunnels.
Ik stap uit in Kandersteg, en op de fiets richting de Thunersee. Het is inmiddels bijna acht uur, de regen valt naar beneden en het is onder de tien graden: wat een verschil: maar das ook goed. Regenkleding en extra jas aan en met een half uur zit ik 20km lager.
Onderweg moet iedereen even stoppen, want er komt een kudde koeien langs, met boeren en iedereen in klederdracht. Koebellen zo groot als skippyballen.
Even later in een veel te duur Zwitsers hotel val ik meteen na de douchebeurt in slaap.

Nou is er in Zwitserland dus niks open op zondag muv de tankstations wat allemaal kleine supermarkten zijn met vers brood en de hele rambam. Allemaal druk bezocht ook. Gelukkig maar want eten en drinken waren op. Even goed inslaan en gas erop.
Als je van Italië afkomt is Zwitserland buiten en paar felle en lastige klimpartijen vooral afdalen. Het schiet dan ook wel lekker op. Als m'n accu en die van de fiets leeg zijn overnachten in gehucht Luterbach en 's morgens weer op tijd op pad. Vandaag dus.
Na een laatste lange klim van zo'n 500 hoogtemeter (mensen op de fiets laveren van de rechterkant kant naar de linkerkant omdat het zo stijl is) wordt je min of meer het land uit geknikkerd. De 30km tot Basel wordt er amper getrapt, de remmen zullen het wel warm hebben gehad.
Basel, mooie stad en daar is ook de Rijn. Eurovelo route 15. De Rijn volgen tot Krefeld, dat moet deze week gebeuren.

Ik schop het nog tot Bantzenheim waar ik een hotel vind waar je je in de vroege jaren 70 waant. Het ruikt ook wel muf. De douchedeur is van hout ook. Er is echter niemand. Op de deur een briefje dat de sleutel in de winkel tegenover ligt. De tijdmachine wordt alles omvattend. Een oude dame in een winkel van 60 jaar oud? Met eten en drinken, met wol en garen, rollen stoffen, een tijdschiftenwand compleet met een rij seksboekjes, alles voor op school met je schriftjes en natuurlijk slechtverlicht, echt fenomenaal.
Na het douchen en dit getypt te hebben ga ik maar eens lekker lezen.

Week 4 afgelsloten: 2.763 km afgelegd (15.634 hoogte meters) en nog steeds gaat het prima. Energie maakt energie. Goed m'n spieren managen want die zitten dag en nacht tegen de kramp aan, stiekem een lekker gevoel. Nog zo'n 700km dus over een week ben ik weer thuis, what a ride!

Genieten.

[Wilm]

Week 4 alweer....
......
...Week 4 afgelsloten: 2.763 km afgelegd (15.634 hoogte meters) en nog steeds gaat het prima. Energie maakt energie. Goed m'n spieren managen want die zitten dag en nacht tegen de kramp aan, stiekem een lekker gevoel. Nog zo'n 700km dus over een week ben ik weer thuis, what a ride!

Sinds je post van vorige week kijk ik iedere dag op je pagina op Polarsteps. Even kijken waar Wilm nu is en wat hij vandaag gereden heeft. En ouderwets op de Michelin kaart kijken waar dat is en welke route hij gevolgd heeft. Ik ben nu eenmaal een reisfanaat en een kaartennerd. Meer nog dan een muzieknerd.
Ik zag op je foto's van gisteren en vandaag verschillende mij bekende plekken. Als ik het goed zag, ben je aan het Lago Maggiore geweest: ik dacht (ik weet het bijna wel zeker) de Isole Borromée bij Stresa / Baveno in het meer te zien liggen.
Dat besneeuwde bergmassief op één van de foto's van gisteren: dat is het Blümlisalp-massief aan het einde van het Kiental, een zijdal van het Frutigtal. Daar heb ik als 16-jarige voor het eerst kennis gemaakt met het hooggebergte op een door leraren van mijn middelbare school georganiseerd kamp. Dierbare herinneringen. Hoewel ik er niet 100 % zeker van ben, dacht ik het kasteel van Thun te herkennen. De Thuner See herkende ik zeker. Die houten brug: daar ben ik zelf nog over gefietst. Basel, de Dreiländerbrücke tussen Huningue en Weil am Rhein: beide mij zeer bekend. Leuk om op deze manier herinneringen aan eigen reizen opgeroepen te zien.
Die hele route die je vanaf nu tot Krefeld gaat volgen ken ik. Die heb ik zelf afgelegd, zij het in tegenovergestelde richting, van noord naar zuid. Ik zal dan ook met bijzondere belangstelling het verdere verloop van je reis volgen.
Nog veel plezier toegewenst in die laatste week!

Mooi om nog wat duiding en toevoeging te krijgen van de "schilderijen" die je ziet onderweg. Tof ook dat je meekijkt en dat je plaatsen herkent uit eigen herinnering.
Die bruggen zijn één van de vele eigenzinnige bouwkunstwerken van de Zwitsers. Ik vond het een land dat zo veel anders is dan alles wat ik ken.

En prachtig, die preoccupaties, heel herkenbaar ook

[Wilm]

Week 5 Slot


Denkend dat je na Basel Duitsland in rijdt blijkt toch een misvatting. Route Eurovelo 15: De Rijnroute houdt me nog ruim in een dag in Frankrijk.
Verwend is ik raakte door de eindeloze stroom impressies van moeder natuur en al haar wonderen is de rit naar Straatsburg wat braafjes maar dat vergeet je allemaal als je het centrum van deze stad in rijdt. Prachtige gebouwen overal waar je kijkt met de kathedraal als ongekend hoogtepunt. Wat een bouwwerk en wat een details, ik vergaap me er aardig wat tijd aan. Het is sowieso niet zo chaotisch in deze stad waardoor ik mezelf ook even de tijd kan gunnen om het in me op te nemen en flink wat foto’s maak. Mooi geweest ook voor vandaag. De wind is gedraaid en zal vanaf nu ook alleen nog maar tegen zijn, een hele verandering.

De volgende dag ben ik al voor 7 uur op de fiets, slapen dat blijft een lastig iets dus trappen met die handel. Na veel gezoek heb ik een aantal oplaadpunten gevonden waarvan de eerste net voor Karlsruhe na zo’n 80km maar helaas, die is weg, zoals ook de volgende een kwartiertje verder. Dat is wel lastig omdat ik wat meer van m’n accu heb gevraagd. In de bossen tussen richting Mannheim rijd ik langs een verstopt restaurant. Het begint ook te regenen en ik waag het erop (lastige situatie dit). Ik vraag binnen of ik naast eten ook m’n accu kan opladen binnen. Ze overleggen even, vinden het wat raar maar het is prima, het verhaal dat ik al zolang onderweg ben helpt me zeker mee. Terwijl ik voor het eerst deze trip eindelijk lekker eet (soep, salade en noedels met stoofvlees), valt er buiten een enorme hoosbui uit, het moest zo zijn.
Het is toch pas net na 1 uur als ik bedank en verder rijd in het zonnetje…. Eventjes. Door een eindeloos bos rijdend wordt het geel grauw buiten, de regen komt met flink onweer…. Eindelijk gebeurt er wat vandaag. Ik betrap mezelf op deze vreemde uitspraak en geniet van de regen, de hagel, en het onweer.
Het wordt echter na een tijdje zo dreigend dat ik besluit te schuilen…. Onder een grote boom op een kerkhof (zou dat een episch einde zijn geweest!)

Tijdens het onweer heb ik een hotel gevonden net boven Mannheim, nog zo’n 60km, dat past prima. Als ik tegen de avond daar aankom is het echter dubbel geboekt (Trip.com: afrader). Ik word na wat vage excuses (en wacht nog steeds op m’n geld terug overigens) na de buren gestuurd. Kamer vrij: mooi, wat duurder maar ik ben wel moe…. Geboekt via Booking: stap de weg over en kom binnen: geen plek. Fout in de administratie: geen kamer. 2x en naast elkaar, je gaat er hele rare dingen van krijgen. Ook geen excuus, ze lopen terug naar de keuken.
Dus… terug naar vorige hotel, daar na wat moeite nog wat accu kunnen bijladen en net na 8 uur ’s avonds eindelijk in een hotelkamer.
152 km gereden, doorweekt en ook helemaal gaar val ik dan toch in slaap, rare dag ook.

De volgende dag wordt nog veel vreemder. Naar Bingen. Ik pak niet de Rijn route maar doe het weer eens via Google Maps: DOM!
Ja 30km korter, vooral door weilanden, wijnranken, kiezelpaden en andere onzin. Bovendien loodwaar met veel klimmen (vooral vlak aldus Maps).
De wind fors tegen aan het einde van de middag volledig gesloopt in een superfijn hotel. Maar het heeft veel te veel gekost de laatste dagen.

En dat wreekt zich onderweg naar Bonn.
In mijn beruchte jaar 2016 verloor in m’n beste vriend en levenslange soulmate aan een snelle nare ziekte. We hebben hem uitgestrooid boven op een berg tegenover de Loreley. Dat blijkt ook het einde te zijn. Even bijpraten samen na 9 jaar breekt ook de mens. De laatste dagen waren te zwaar, ik krijg me ook niet meer warm, eten gaat nog maar mondjes maat en kleedde me die ochtend al 2 keer om omdat ik drijfnat ben. Alsof het zo moest zijn.
Lang verhaal kort: mijn lief is me komen halen, ik ben nog tot Dieblich gekomen (de brug over het Moselthal.

Zonde dat het dik 200km voor het einde zo afloopt, maar dat maak ik van der zomer nog wel goed. Fijn om die avond weer samen te slapen.
Slapen duurt nog 2 dagen, ook nu nog, 3 dagen later ben ik te moe en te verkrampt om weer iets te doen: EN HET WAS HET WAARD!

Ik reed 3.212km in 32 dagen.
Klom meer dan 17.000 hoogte meters (ruim 15x de Alpe D’Huez op).

Maar bovenal: waar me alleen maar gezegd wordt dat ik minder moet doen het ik een waanzinnige, compleet debiele wereldtrip gemaakt en de mooiste tijd in 3 jaar meegemaakt daar ik alles zelf heb geregeld. Wat weg is komt nooit meer terug, maar ik ben  dus duidelijk nog heel veel sterker dan gedacht en dat is een prachtig perspectief voor de komende jaren, wat ze ook zeggen. Het was een epische trip.

https://www.polarsteps.com/Anniekenwillem

[Jizzlobber]

Bedankt voor het delen van je fantastische reis Wilm!

[Rael]

Jammer dat je het einde niet hebt gehaald, Wilm. Maar als het lichaam niet meer wil en de geest het daardoor ook opgeeft, is het inderdaad verstandig om er een punt achter te zetten.
Moeilijk of niet kunnen eten en slapen is een teken van uitputting, een teken dat er te veel van het lichaam gevergd is. Iets wat ik zelf ook heb ondervonden. Het voortdurend koud en nat zijn en niet meer warm kunnen worden zullen ongetwijfeld ook een rol gespeeld hebben bij het niet meer goed kunnen herstellen. Ik ben ooit (meer dan eens) wél onder dergelijke omstandigheden tegen beter weten in toch doorgegaan om het einde maar te halen, en heb dat twee keer moeten bekopen met een stevige bronchitis met flinke koorts.

Overigens is het wél mogelijk om vanuit Basel tot Karlsruhe langs de Rijn te fietsen; meestentijds aan de Duitse kant langs of over de Rheindamm, soms aan de Franse kant over de dijk. Maar dat is meestal wel onverhard, vaak zelfs over zand- en kiezelpaden, dus niet bepaald makkelijk fietsen. En het zijn niet de meest spectaculaire landschappen waar je doorheen rijdt. Ik denk dat je daar niet zo veel aan hebt gemist.

Ook al heb je dan helaas het einde net niet gehaald, ik denk dat het een mooie ervaring voor jou geweest is waar je met veel voldoening op terug kunt kijken. Bedankt voor het delen van je ervaringen.

[hythloth]

Bedankt allen, dit zijn zeer fijne tips waar we vast en zeker voor drie dagen mee goed zullen zijn.

Plannen voor Portugal zijn gewijzigd: i.p.v. merendeel in Lissabon wordt het Porto en omstreken. Hebben jullie tips daarvoor?

Porto leuke stad, niet bepaald gemakkelijk om te fietsen, maar zeker met genoeg karakter. Ik vond het eten wel erg wisselvallend. Kan liggen aan de specifieke eettenten die we hebben bezocht, maar iets als een Francesinha was gewoon ranzig. We gingen ook nog naar een Fado club waar ze dus Fado zongen en speelden. Met een glaasje port erbij was dat wel genieten.

Ook nog een auto gehuurd en de Douro Valley wat verkent, maar dat viel tegen. Op de desbetreffende zondag waren er nauwelijks wijngaarden open, en ik vond het rijden daar erg a-relaxed, mede doordat de Portugezen super snel reden op de bergwegen. Kan je wat mij betreft skippen. Wel de huurauto gebruikt om naar wat nabijgelegen stranden te gaan, en dat was wel chill.

In Lissabon waren we dus uiteindelijk maar een halve dag, en wat ik daar zag vond ik heel fijn. We bereden die ouderwetse tram, gingen dat kasteel op met dat uitzicht, en bezochten ook nog het LX Factory kunstdistrict. Dat laatste deed mij denken aan een nog toeristischere versie van 798 District in Beijing, maar je kon daar wel lekker eten en er was genoeg boeiends te zien. Terugkijkend had ik zelf meer tijd in Lissabon en omstreken willen doorbrengen, zoals het oorspronkelijke plan was. Wie weet bieden NOS Alive of MEO Kalorama een mooie toekomstige gelegenheid om terug te keren.

[Piet Knaak]

Haha, de Francesinha is bizar inderdaad. Te veel en te vet. Maar ik had hem niet willen skippen, was toch weer een ervaring op zichzelf.

[Gunnar]

Haha, de Francesinha is bizar inderdaad. Te veel en te vet. Maar ik had hem niet willen skippen, was toch weer een ervaring op zichzelf.

Smaakte jaren terug inderdaad prima op een brakke middag na Primavera Porto.

[Sphinx]

Is een beetje de Porto'se kapsalon qua caloriebom. Ik kon die van mij geloof ik niet op, maar de smaak vond ik best goed tijdens het bier drinken.

[jodocus]

Bedankt allen, dit zijn zeer fijne tips waar we vast en zeker voor drie dagen mee goed zullen zijn.

Plannen voor Portugal zijn gewijzigd: i.p.v. merendeel in Lissabon wordt het Porto en omstreken. Hebben jullie tips daarvoor?

Ook nog een auto gehuurd en de Douro Valley wat verkent, maar dat viel tegen. Op de desbetreffende zondag waren er nauwelijks wijngaarden open, en ik vond het rijden daar erg a-relaxed, mede doordat de Portugezen super snel reden op de bergwegen. Kan je wat mij betreft skippen. Wel de huurauto gebruikt om naar wat nabijgelegen stranden te gaan, en dat was wel chill.

Goede tip, nu heb ik zin om met de auto naar Portugal te gaan om net als de Portugezen over bergwegen te scheuren.

[pudpong3]

Wij zijn een aantal jaar geleden met de auto naar Portugal gereden. let er dan wel op, dat je net over de grens je creditcard laat lezen bij de snelweg. Onderweg passeer je zowel fysieke tolpoorten, als alleen camera's, waar dan de bedragen vermeld staan. Die worden dan automatisch van je creditcard afgeschreven. Dit overigens bedragen van €0,25-€2 ongeveer.

[jodocus]

Wij zijn een aantal jaar geleden met de auto naar Portugal gereden. let er dan wel op, dat je net over de grens je creditcard laat lezen bij de snelweg. Onderweg passeer je zowel fysieke tolpoorten, als alleen camera's, waar dan de bedragen vermeld staan. Die worden dan automatisch van je creditcard afgeschreven. Dit overigens bedragen van €0,25-€2 ongeveer.

Dan lopen ze daar wat achter op Noorwegen waar ik enkele weken geleden was met de auto, daar gaat dat helemaal automatisch op kenteken, ik krijg vanzelf de rekening thuis gestuurd. Kan wel een paar maanden duren schijnt. Portugal loopt (uiteraard) wel voor op Duitsland, daar moest ik in de buurt van Lübeck contant en ook nog het liefst gepast tol betalen voor een tunnel waar ik uiteindelijk niet eens doorheen ben gereden.

[Rael]

Toegegeven, het is al een hele tijd geleden dat ik van Spijkenisse naar Lissabon ben gefietst, 2003. Maar ik werd ook toen al voor aanvang van mijn reis door mensen met ervaring met het Portugese verkeer gewaarschuwd voor de Portugese automobilisten. Het zou er levensgevaarlijk zijn voor fietsers. Niets was minder waar. Ik vond de Portugese automobilisten voorkomend tegenover fietsers. Voorkomender dan de Nederlanders en Belgen achter het stuur van een auto, die vaak de mentaliteit hebben van "Ik rijd in een auto, dus ik heb voorrang", ook als dat niet zo is. Maar ook los van hun gedrag tegenover fietsers kan ik mij echt niet herinneren dat er zo gescheurd werd door de Portugese automobilisten.
Met autorijden in Portugal heb ik geen ervaring. Met autorijden in dat o zo fatsoenlijke Zwitserland waar de locals op smalle onoverzichtelijke bergwegen voortdurend op je bumper zitten te douwen wel. Duitsland: zelfde laken een pak, hier lijken veel mensen het als een soort grondrecht te zien om te "rasen" en elkaar dood te rijden (beetje vergelijkbaar met het in de USA door velen gevoelde grondrecht om elkaar dood te schieten). Dus ik weet niet of het in Portugal zoveel erger is.