Stefan
(Groupie)


Registration Date: 28-01-2013
Date of Birth: Not Specified
Local Time: 29-03-2024 at 17:54
Status: (Hidden)

Stefan's Forum Info
Joined: 28-01-2013
Last Visit: (Hidden)
Total Posts: 4,533 (1.11 posts per day | 1.18 percent of total posts)
(Find All Posts)
Total Threads: 17 (0 threads per day | 1.34 percent of total threads)
(Find All Threads)
Time Spent Online: (Hidden)
Members Referred: 0
Total Thanks Received: 459 (0.11 per day | 1 percent of total 45733)
(Find All Threads Thanked ForFind All Posts Thanked For)
Total Thanks Given: 156 (0.04 per day | 0.34 percent of total 45733)
(Find All Thanked ThreadsFind All Thanked Posts)
Reputation: 478 [Details]
  
Stefan's Most Thanked Post
Post Subject Numbers of Thanks
RE: Glastonbury 15
Thread Subject Forum Name
Glastonbury Nieuws en overige festivals
Post Message
Op maandagochtend vloog ik samen met mijn vriendin naar Bristol, haar geboortestad. Veel familie en vrienden van haar bezocht, maar gelukkig ook veel van deze geweldige stad kunnen zien. Lekker alternatief met een rauw randje. Op woensdag nog een paar uurtjes naar Bath geweest. Mooi en leuk om gezien te hebben, maar ik werd niet omver geblazen. Donderdagochtend namen we rond 10.00 the National Expres bus vanaf het busstation van Bristol waarna we rond 12.00 aankwamen op Glastonbury. Geen rijen en eigenlijk stonden we om 12.10 niet heel ver van Uplift onze tent op te zetten op Darble.

Donderdag was warm en mijn eerste bezoek aan de longdrops was dan ook vrij heftig. Eerste campingfestival sinds Dour in 2012 dus het was weer even wennen.. Eerste kippenvel-moment de eerste keer dat we langs de Pyramid liepen en het besef er was dat na jaren wachten we er eindelijk waren. Een grote ronde gedaan over het terrein en toen besefte ik al snel dit is wel echt een heel bijzondere plek. Dit is geen festival meer, maar een culturele stad met 200.000 mensen. De 5 hoofdpodia staan natuurlijk vooral in het teken van muziek, maar er is zoveel meer. Na uren rondlopen begonnen we een beetje gaar te worden en besloten we naar de 30th anniversary van Orlando te gaan in een kleine circus tent. Tilda Swinton deed voorafgaande een hele goede q&a waarin de nadruk lag hoe deze film anno 2022 nog steeds ongelooflijk actueel is. Hierna veel rondgehangen in het geweldige theater/ circus gedeelte. Omdat vrijdag een hele lang zou worden op tijd terug naar de camping willen gaan, maar onderweg loop je langs zoveel podia waar je toch even blijft hangen en werd het uiteindelijk toch wat later.

Na heerlijk geslapen te hebben fris en fruitig richting The Libertines die om 11.30 op The Other Stage speelde. Mooie plek vooraan en naast ons stonden de eerste Britten al coke te snuiven. Ik werd meteen een beetje zenuwachtig over hoe het publiek de komende 3 dagen zou zijn, maar echt alleen maar complimenten. Eigenlijk niks geks meegemaakt. The Libertines is jeugdsentiment en ik vond het geweldig om ze op Glastonbury te zien. Zoals Uplift al zei vooral het laatste kwartier was zeer vermakelijk. Even blijven hangen voor Kae Tempest en na een half uurtje richting Park Stage voor Wet Leg. Gigantisch druk, ze stonden duidelijk verkeerd geprogrammeerd. Rijen bij de bar waren gigantisch en de hoeveelheid publiek dat op Wet Leg afkwam paste gewoon niet. Uiteindelijk een ok plekje kunnen vinden en mooi om ze met zo'n enthousiast publiek te zien. Nog een stukje Greentea Peng kunnen meepakken, wat best vermakelijk was in het zonnetje. Sleaford Mods op West Holts was aardig, maar had ik liever een paar jaar terug in een klein zaaltje gezien. Mijn vriendin vond het vreselijk en ik was er ook wel snel klaar mee dus nog een stukje Dry Cleaning meegepakt. Stuk beter dan een paar maanden terug in Rotown. Bij een goed 2e album kunnen ze het ver schoppen. Collapsed in Sunbeams van Arlo Parks is een van mijn favoriete albums van vorig jaar. Helaas had ik haar door gecancelde shows nog niet live kunnen zien dus ik keek hier wel naar uit. Hele goede show en het veelal jonge publiek at uit haar hand. Snel richting de John Peel Stage voor Phoebe Bridgers. Ik zet het regelmatig op thuis, maar deze show was voor mij bij momenten tergend slaapverwekkend. Super enthousiast (jong) publiek, en afsluiter I Know The End (met Arlo Parks!) was wel de moeite waard maar de hype snap ik niet. Snel wat eten (zoals Uplift al zei het eten op Glastonbury is geweldig) en blijven hangen voor The Jesus and Mary Chain. Ik had ze alleen eerder live gezien met de Psychocandy show en dit was wel heel iets anders. Mooie strakke show voor maar een matig gevulde tent. Ik had niet perse een voorkeur voor welke afsluiter de zouden bekijken en mijn vriendin koos voor Foals. In een ver verleden kon ik deze band erg waarderen, maar de laatste jaren heb ik er helemaal niet meer naar geluisterd. Ik herkende dus geen enkel nummer, maar het was oprecht een hele goede set met een heel enthousiast publiek. Staat toch een man of 40.000 bij zo'n afsluiter op the Other Stage. Tijdens Foals konden we de spin op Arcadia al flink vuur zien spuwen en dat was wel een van de de dingen die ik perse wilde meemaken op Glastonbury. Laatste stukje van de Bonobo set was kut en de Groove Armada set was niet heel veel beter. Maar het is part of the Glastonbury experience. 

De zaterdag rustig begonnen met een ontbijtje in het gras en chillen bij Kikagaku Moyo. Daarna voor het eerst richting de Pyramid voor Joy Crookes, een van de tig nieuwe Neo Soul artiesten uit de UK. Mooie sfeer bij een emotionele (en beetje dronken?) Crookes. Een aanrader voor DTRH-gangers. Blijven hangen voor Easy Life. Hitje Skeleton was vermakelijk en ze hadden de meest hilarische guest appearance van het festival. Een of andere rapper dude die het podium opspringt en meteen zegt; 'shit I don't know any of the lyrics.' Metronomy zien op een festival als Glastonbury laat zien wat een meerwaarde zo'n festival heeft. Er staat gewoon 50.000 man te dansen en mee te zingen. Geweldige ambiance. Het was precies dezelfde show als op BKS, maar de beleving was een wereld van verschil. Misschien wel de beste artieste van het festival was Celeste. Wat een stem en wat een band. Blijft echter enorm jammer dat het album in vergelijking met eerdere singles gewoon tergend commercieel is. Blijven hangen voor Leon Bridges. Dat was nog slaapverwekkender dan Bridgers een dag eerder. Elk nadeel heeft zijn voordeel, we besloten toch alvast naar Pyramid te gaan voor McCartney. Zo pakte we van helemaal achteraan het veld nog een stukje Noel Gallagher mee. Ik ben echt verre van Oasis fan, maar holy fuck 60.000 man voor je dat Wonderwall en Don't Look Back in Anger mee staat te blèren tijdens zonsondergang was wel een classic Glastonbury moment. En toen kwam Paul McCartney. Ik ben opgegroeid met the Beatles en de muziek op mijn vaders crematie bestond ook enkel uit the Beatles. Een emotionele, maar vooral geweldige show volgde. Het eerste uur met veel 'nieuwer' werk deed het publiek bij vlagen inkakken, maar godverdomme die laatste 90 minuten. Grohl en Springsteen was een leuke bonus, maar hij had ze echt niet nodig. Helter Skelter, een emotioneel Let it Be, Get Back, Jet, Blackbird en ga zo maar door. Wellicht een van zijn laatste of misschien wel zijn laatste show. Een magisch Glastonbury moment en ik ben enorm blij dat ik er bij was.

Het duurde zondag even voordat we waren opgestart en na weer wat tijd te hebben doorgemaakt in het theater gedeelte van het festival was Lianne La Havas de eerste liveshow van de dag. Thuis vind ik al hele fijne zondagmiddag muziek en ook nu was het ideaal om rustig de dag op te starten. Op tijd richting Pyramid voor Diana Ross. Een mooie plek ergens vooraan gevonden en bij het eerste nummer was het wel even schrikken over het niveau. Op elk ander festival is het dan gewoon over en uit voor zo'n artiest, maar niet op Glastonbury. Misschien wel het mooiste uur op het festival volgde met een uitzinnig publiek dat eigenlijk gewoon de regie van het optreden overnam. Mochten jullie ooit naar Glastonbury gaan sla nooit het legend slot over (foutje Uplift). Snel racen naar the Park Stage voor Jack White. Ik heb eerder enkel 2x the Raconteurs gezien en zal niet snel naar een losse gig van hem gaan. Mooi dus om dit hier mee te pakken. Ik was er niet onderste boven van, maar kan ik ook weer afstrepen. Pulp is wellicht mijn favoriete band allertijden en er is niks beter dan Jarvis Cocker live. Wat een personaliteit heeft die man en ondanks dat zijn solowerk een niveautje minder is dan Pulp ben ik blij hem weer gezien te hebben. Ik had vooraf geen idee wat ik van de show van Kendrick Lamar moest verwachten en na de verhalen over een matige opkomst bij Kanye had ik verwacht op een half vol veld te staan, maar nee het stond kneiter vol. Vanaf seconde 1 volledig gegrepen door deze geweldige show en wat een uitzinnig publiek. De tranen bij Kendrick waren ook echt niet gespeeld. Show van het jaar tot op heden en wat een afsluiter van een geweldig weekend. 

Sinds 2005 droomde ik al van het bezoeken van Glastonbury, maar tot deze editie nooit een poging gedaan. Vooraf ging ik er met doemscenario's heen. Het wordt vast een modderboel, een enorm kutpubliek en met 200.000 mensen is het veel te druk. Het was geweldig en vergelijkbaar met mijn eerste keren Primavera Sound. Het is een festival waar bands boven zichzelf uitstijgen, de sfeer van de BBC beelden is er echt en we hebben enorm geluk gehad met het weer. Enige fuck-up van het festival was Wet Leg en daarna niks vervelends meer meegemaakt. Tijdens het festival een paar keer elkaar de vraag gesteld gaan we volgend jaar weer? Ik wil zeker een keer terug, maar ben me ook enorm bewust dat dit een uitzonderlijke editie was. Ik zat voor de grap de clashfinder van 2018 en 2019 te bekijken en daar viel niks fatsoenlijks van te maken. Maar toch staat Glastonbury nog op je bucketlist? Niet twijfelen, maar doen.