Willie
(Dronegestapo-groupie ))<>(()


Registration Date: 02-12-2012
Date of Birth: Not Specified
Local Time: 12-12-2024 at 22:56
Status: Offline

Willie's Forum Info
Joined: 02-12-2012
Last Visit: 10 hours ago
Total Posts: 16,547 (3.77 posts per day | 4.19 percent of total posts)
(Find All Posts)
Total Threads: 13 (0 threads per day | 1.01 percent of total threads)
(Find All Threads)
Time Spent Online: 4 Months, 4 Weeks
Members Referred: 0
Total Thanks Received: 1,551 (0.35 per day | 3.14 percent of total 49460)
(Find All Threads Thanked ForFind All Posts Thanked For)
Total Thanks Given: 1 (0 per day | 0 percent of total 49460)
(Find All Thanked ThreadsFind All Thanked Posts)
Reputation: 1,695 [Details]
  
Additional Info About Willie
Sex: Undisclosed

Willie's Most Thanked Post
Post Subject Numbers of Thanks
RE: Roadburn 11
Thread Subject Forum Name
Roadburn Nieuws en overige festivals
Post Message
Goed Roadburn dus, voor mij de eerste 4-daagse kennismaking met dit festival.

Bandje ophalen ging soepel en dus meteen door naar de Spoorzone, wat het hart van dit festival is (en ik gek genoeg altijd gedacht hebt dat de 013 dit zou zou) met 2 zalen in de Koepelhal en een kleinere ruimte in Hall of fame, de opener Yrre gaf me meteen een welkom gevoel met een mooi zwaar geluid en wat meteen opviel; het geluid was prima, lijkt me geen sinecure in zo'n hal. Vervolgens via troubadour Grift in de hoofdzaal beland voor een commissioned project, John Cxnnor die met een 3-tal zangers en een zangeres op kwam dagen, soms een beetje Nine inch nails, soms een beetje plat, maar wel een voorbeeld waarom ik dit jaar wel de stap naar een 4-dagenkaart aandurfde; het brengt voor mij de nodige afwisseling. 

Hierna ben ik even buiten gaan zitten tegenover de 013, dit stukje tesamen met de aankleding bij de Koepelhal geeft het festival ook het idee dat ze er ook een festivalsfeer in willen brengen. Na het biertje en een gesprekje met wat Britten doorgegaan naar Burst, ooit wel eens wat van meegekregen, nooit echt aandacht aan besteed, maar na 15 jaar weer op het podium en daar waren ze zelf ook blij mee. Beetje mengelmoes van hardcore, metal, niet vies van wat progressieve invloeden. Strakke show, niet per se memorabel. Hierna maakte ik ook mijn eerste rookie-mistake de Next stage zat vol, dus ik moest schakelen, eten en nog 2 nummers Body void meegepakt, ondanks dat het traag en zwaar is kreeg ik niet het idee dat ik wat gemist heb, maar gelukkig was daar Crouch, zoals gezegd echt een band voor mij, het is als Italiaans eten; hou het simpel en doe dat ontzettend goed, geluidsmuur opbouwen, afvuren en dat vol overtuiging brengen. Wat ik voor het optreden van Bo ningen nog niet wist, maar het laatste optreden waren dus deze Japanners die een speciale psychadelische show in elkaar gezet hebben voor dit festival, op verschillende manieren werd het publiek betoverd en meegenomen in wat ontaarde in een 25 minuten durend einde dat inderdaad als trip omschreven kan worden. Hierna was het voor mij wel genoeg en ben ik op huis aangegaan.

Dag 2 ben ik iets later gestart en Trounce gekeken, ook een commissioned project maar daar is weinig van blijven hangen. De keuze om Bell witch te laten schieten werd makkelijker toen ik zag dat ze voor anderhalf uur ingepland stonden, ik heb dus ook gekozen voor de Ashenspire en Oiseaux-Tempete dubbel, waar de eerste een charmante frontman heeft die dan wel vol overtuiging in de microfoon staat te schreeuwen, maar met een grote inbreng van de saxofoon zat er een avant-gardistische toon in hun verder niet heel onderscheidende geluid, dat maakte het zeker de moeite waard. Oiseaux-tempete speelde een selectie van 2 oudere albums, wat opviel was de minimale bezetting, maar mooi dat er nog wel ruimte was voor G.W. Sok. De band is na dit festival wel opgeschoven naar must-see op volgende festival, het gemak waarmee zij schakelen tussen genres en snelheden is bewonderingswaardig. Bad breeding was wel erg standaard hardcore, maar Vulva zeker niet de standaard slome doom, uit de underground van Rotterdam zetten deze 2 vrouwen een vet geluid aan waarin gegrunt, maar ook gezongen wordt over persoonlijke thema's. Het Europees debut van Backxwash heeft lang op zich laten wachten, maar dat was gewoon een hele dikke hiphop show met invloeden uit andere genres (bandlid van Pupil slicer kwam ook het podium op), ik val in herhaling, maar dit soort boekingen zijn terecht, niet alleen voor de afwisseling, maar gezien de ontvangst van het publiek, ook omdat het past. Holy scum leek een leuke afsluiter, maar er gebeurde weinig spannends en de resonatie van de gitaar in de microfoon leek onbedoeld en was irritant, dus dat heb ik snel voor gezien gehouden. Soms maak je de verkeerde keuze. 

Dag 3 zou de dag van Chat Pile worden, naast Big Brave de 2 redenen om snel een kaart te kopen. Pupil slicer leek voor mij herrie dus ik wilde starten bij Alkahest, dat mislukte vanwege drukte op de weg en volle parkeergarage dus toch maar aangeschoven bij Duma & Deafkids ik had een enorme bak geluid verwacht, maar het was vrij ingetogen, leuke samenwerking, maar uiteindelijk bracht het te weinig. Blind bij Sowulo binnen gelopen, middeleeuwse muziek, mooie mensen, mooi aangekleed, als ik wist was het was zou ik er niet heen zijn gegaan, maar voor zo even best leuk. De dag verliep dus vrij moeizaam (ook de dag waar ik het langst op heb gepuzzeld), maar toen was daar Chat Pile en wat een show, smerig vet geluid, nog meer Godflesh dan op plaat en Chat die tierend zijn teksten met een boodschap de zaal in slingert. Als ik een minpuntje moet noemen dan had een klein beetje meer vaart de show nog beter gemaakt. Dus er lag ruimte om er overheen te gaan. En dat deed High vis vanaf seconde 1 hadden band en publiek elkaar gevonden en dat tilde deze strakke band naar een nog hoger niveau, de zanger deelde ook zijn persoonlijke strubbelingen en dat doe je m.i. ook alleen maar als je aanvoelt dat het kan. Ik hoop dat ze hun wave invloeden blijven behouden, want dit kan wel eens een grote band worden. Hoogtepunt gehad zou je denken, maar nee daar kwam opeens onverwachts hogeschoolmuziek van Iliketosleep  een jazzdrummer die bijgestaan wordt door een gitarist die auditie doet voor Sleep en een percussionist. Het was stuwend, vakkundig, meeslepend, ik heb 50 minuten met open mond staan kijken naar deze 3 jonkies. Afgesloten bij Mutterlein, knappe act, maar de dag was over zijn hoogtepunt heen. Zoals eerder aangehaald ben ik niet fit genoeg, dus tijd om mijn bed op te zoeken om nog een vierde dag aan te kunnen.

De slotdag. Big brave dag. Maar eerst een kans op herhaling om Elizabeth colour wheel  te zien en eens met Loov, dat is een magistrale band, helaas in een samenwerking wat kort, maar dat is ze vergeven. Decline of the I was ok. En toen de hoogmis van het weekend; Big brave ik was Robin Wattie zaterdag al tegengekomen, ze is klein, maar op het podium heeft zij haar eigen zwaardekrachtsveld, het laatste album is zo sterk en live lieten ze zien waarom, het is zwaar, emotioneel met een timing waar je U tegen zegt. Van Zola Jesus vond ik de eerste helft saai met veel te korte bijna niet afgemaakte nummers, maar in het tweede deel zwoel het aan en snapte ik de boeking beter, maar uiteindelijk vind ik "shit" als Backxwash veel beter passen bij redefining heaviness dan deze act. Cave in leek me zo'n act dat als je er niet in komt je een zwaar optreden hebt dus gekozen voor iets buiten mijn comfortzone; Afksy, beetje theatraal, maar ik heb een uur blackmetal gekeken dus dan doe je iets goed. En toen de laatste show van Oiseaux-Tempete in vol ornaat, van klein naar groot van hard naar zacht, ik hoop dat ondanks de late ontdekking mijner zijds (dank LGW) de band nog wat jaartjes mee gaat.

Mooi weekend waar ik de afgelopen dagen nog over na heb kunnen denken. Ik heb lang getwijfeld of dit een festival voor mij is, ik vind 4 dagen zware muziek gewoon.....euh...zwaar. Ik heb ooit Desertfest gedaan en dat was toen nog goedkoop zodat ik per dag 4 a 5 acts uit kon kiezen en op tijd weg kon gaan, maar met deze ticketprijzen doe je dat niet. Uiteindelijk is het festival het wel gewoon waard, ook al had ik niet de euforie zoals anderen hier en dat ligt voor een groot deel aan mij. Zo lang de zon schijnt is het ook echt fijn vertoeven, maar als het gaat regenen is het ook niet meer dan een steriele bedoening. De buitenboel bij de Koepelhal is fijn, is zoiets ook niet voor een deel binnen te creëren, een groot deel daarvan lijkt toch nog leeg te zijn. En waar je bij LGW nog makkelijk bekende tegen komt en je 5 minuten van te voren elkaar bij een podium kan treffen zie ik dat hier minder gebeuren. Het is ook best druk, kwartier voor aanvang kun je er vaak nog wel in, maar staat het al vrij vol, dat is niet het festival te verwijten, maar zelf vind ik wat meer rustige locaties wel fijner. Maar aangezien ik mijzelf ook komend jaar niet naar Primavera zie gaan en we een paar dagen verder zijn acht ik toch de kans vrij groot dat ik deze week nog een kaartje koop. Misschien dan toch de camping doorzetten (al was ik blij dat ik dat dit jaar niet heb gedaan)