hythloth
(Dronegestapo-approved)


Registration Date: 17-08-2013
Date of Birth: Not Specified
Local Time: 28-03-2024 at 19:13
Status: Offline

hythloth's Forum Info
Joined: 17-08-2013
Last Visit: 42 minutes ago
Total Posts: 20,348 (5.25 posts per day | 5.28 percent of total posts)
(Find All Posts)
Total Threads: 24 (0.01 threads per day | 1.89 percent of total threads)
(Find All Threads)
Time Spent Online: 1 Year, 3 Months, 2 Weeks
Members Referred: 0
Total Thanks Received: 3,059 (0.79 per day | 6.69 percent of total 45730)
(Find All Threads Thanked ForFind All Posts Thanked For)
Total Thanks Given: 3,399 (0.88 per day | 7.43 percent of total 45730)
(Find All Thanked ThreadsFind All Thanked Posts)
Reputation: 3,359 [Details]
  
Additional Info About hythloth
Sex: Undisclosed

hythloth's Most Thanked Post
Post Subject Numbers of Thanks
RE: Nine Inch Nails 23
Thread Subject Forum Name
Nine Inch Nails Concerten & Bands
Post Message
Dus, naast Atlanta pikte ik de band de daaropvolgende dag ook mee in Tennessee, want had toch genoeg rewardspunten om de reis- en verblijfskosten te dekken. Tijdens ontbijt in de luchthavenlounge die ochtend zat ik te scrollen op de officiële NIN Discord, die net een paar dagen actief was en waar de bandleden ook in zaten. Bleek dat Trent persoonlijk op vrijdagavond wat fans uit de Discord had geplukt om tijdens Shaky Knees samen backstage te chillen, en de Discord zat vol met foto's en verhalen van hoe dat verliep. Klonk echt heel cool. De concertlocatie in Tennessee, FirstBank Amphitheater, was pas vorig jaar geopend en lag zo'n 45 km ten zuiden van Nashville in een steengroeve in de middle of fucking nowhere. Las allerlei horrorverhalen betreft verkeersopstoppingen zowel voor aanvang als na afloop, dus arriveerde extra vroeg en had bijgevolgd voldoende tijd om de locatie te verkennen. Het was zeker een mooie plek: zowel de wandeling naar binnen als de steengroeve zelf waren heel bijzonder (check ook deze foto van de belichting later op de avond). Overigens raakte de show meteen uitverkocht dankzij doorverkopers, maar de tweedehandsmarkt was volledig ingestort waardoor mensen ten slotte voor minder dan $10 naar binnen konden. Terugkijkend jammer dat ik de volle prijs betaalde, maar iemand anders had mij een paar dagen eerder via Reddit twee betere gangpadtickets gratis gegeven, dus had geen recht tot klagen.

Sinds ik dus vroeg was gearriveerd en de omgeving al snel had gezien, ging ik maar op mijn plek zitten en de tijd verder doden door met mijn telefoon te spelen. Wat ook inhield dat ik door de NIN Discord channel begon te scrollen omdat veel mensen actief waren, en kort daarna postte een administrator in de channel het volgende: "If you are here, raise your hand. We are watching you." Ik stak meteen mijn arm in de lucht en deelde tegelijk een foto daarvan, waarop die admin dude mij een paar minuten later via een privebericht vroeg waar mijn exacte zitplaats lag. Weer een paar minuten later, iets na 18:30 uur, kwam er een vrouw naar mij toe om te vragen wat mijn Discord gebruikersnaam was. Zei ze vervolgens heel sneaky van, "wanna meet the band?". Ik wist niet wat ik hoorde en sprong bijna uit mijn stoel, waarop ze snel fluisterde dat ik mij koest moest houden en om haar om 19:05 uur onder een gitaarvlag te meeten. Sloeg echt helemaal op tilt qua spanning en anticipatie, van "holy shit, holy shit, OMFG, gaat dit echt gebeuren?".

Uiteindelijk dus bij die plek wezen hangen, waar er met mij inbegrepen in totaal 9 mensen waren, bestaande uit vijf verschillende groepjes. En niet iedereen was op dezelfde manier verkozen: van de lui die ik sprak, was er bijvoorbeeld een jonge knul die een privebericht kreeg van Trent nadat hij dit schreef. Klokslag 19:05 uur werden we door een deur gebracht naar een backstage patio en stelde die Discord admin dude zich voor als de nieuwe Creative Director van de band, en vertelde dat ze via Discord op een nieuwe manier met de fans willen communiceren. Vervolgens kwamen eerst Ilan Rubin en Allesandro Cortini naar buiten om zich voor te stellen, waarop een paar minuten later Trent en Atticus Ross erbij joinde (Robin Finck was de hele tijd afwezig). Ieder groepje kreeg de kans om handjes te schudden, foto's te laten maken, en om te babbelen. Was te starstruck om echt een gesprek met Trent te beginnen; eerst een groepsfoto gemaakt van ikzelf en de band waarbij hij grapte dat hij naast mij de kleinste in de foto was, en nadat ik vroeg of ik ook een foto kon krijgen met alleen hij en ik, maakte hij een leuke comment van "that'll cost you an extra 5 bucks". Maar voor mij gevoel was de ontmoeting hartstikke memorabel, alleen al door Trent's hand te schudden en oogcontact te maken. Wou ook niet zijn tijd monopoliseren, vooral omdat ik het gunde aan die jonge knul van eerder alsmede een gezin met een kindje van 10 jaar oud ofzo dat zij voldoende tijd kregen om hem te praten. Was natuurlijk ook cool om de rest van de band te meeten. Atticus was vriendelijk, maar aan zijn lichaamstaal te zien lag hij niet zo lekker in zijn vel tijdens deze meet & greet. Rubin en Cortini waren daarentegen heel uitgaand, en met beide had ik de kans genomen om te chatten. Vroeg wanneer ze weer in Nederland zouden spelen; ze hadden geen flauw idee, waaropvolgend we gingen praten over Amsterdam en over hun favoriete breakfastbar in die stad (een plek wat vroeger bij het conservatorium en concertgebouw hoorde, dacht ik, iemand enig idee?). Ook aan Cortini verteld dat ik hem vijf jaar geleden in Beijing had gezien, waar hij aangenaam verrast door was. Na bijna tien minuten zei de band gedag, kwam de Creative Director langs met speciale gesigneerde posters als afscheidscadeaus voor iedereen, en stonden we weer tussen de rest van het publiek. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven.

Meteen weer naar mijn plek gegaan, want Boy Harsher (!) stond in het voorprogramma met een set van 30 minuten. Waren een paar nummers die anders waren dan toen ik ze laatst zag (openen met Keep Driving was heel lekker), en ze mochten zelfs de stroboscopen van NIN gebruiken voor hun eigen show. Voelde wel een beetje als parels voor de zwijnen gezien het veelal ongeinteresseerde publiek, maar alsnog leuk om ze weer te zien. NIN zelf waren objectief heel sterk zoals gewoonlijks, maar qua belevenis waren zowel Shaky Knees als eerdere shows uit voorgaande tours echt wel beter.

Pluspunten:

-Sanctified!
-The Line Begins To Blur, Suck, en Echoplex voor het eerst weer gehoord sinds HMH 2009.
-Het blok van Survivalism t/m Wish dat echt tering hard was. De twee Bad Witch liedjes kwamen zelfs intenser over dan in 2018.
-Reptile, wat extra ziek was vanwege de huidige productie (zie dit filmpje waarin ik stomtoevallig in het midden van het gangpad sta te viben).
-Tijdens Even Deeper was ik naar achteren gelopen, en de sfeer van het nummer alsmede het uitzicht om mij heen was een mooi schouwspel (onderstaande foto was op dat moment gemaakt).

Minpunten:

-Geluid klonk bij aanvang veels te zacht met oordoppen in. Zonder oordoppen klonk het wel luid, maar net niet op het niveau dat ik deze band het liefst hoor.
-Los van een hoop verklede goths en die-hards voorin, vond ik de publieksvibe over het algemeen zwak en/of vervelend. Las ergens dat concerten in Nashville teveel verwend en verwaand volk trekken gezien het grote aanbod van muziek daar, en ik vermoed dat ditzelfde volk hierop afkwam vanwege de spotgoedkope tickets. Daarbovenop probeerde op een gegeven moment ook nog een tyfuslul één van mijn plaatsen in te nemen, met het brutale excuus dat hij een betere plek vooraan zocht. WTF, gewoon oprotten. Had eigenlijk naar security moeten stappen, maar in het moment was het minder storend voor mijn muziekbelevenis om in de plaats daarvan gewoon verderop in het gangpad te staan waar meer ruimte en sfeer was. Dat soort lage levensvorm losers wens ik iig toe dat ze ter plekke hun autosleutels en telefoon kwijtraken (als er een concertgod bestond zou dit een permanente vloek zijn, hehe).
-Eerste deek van de setlist flowde voor mijn gevoel niet zo lekker; zo bracht The Lovers de vibe tot een stilstand. Daarnaast vond ik het een gemiste kans dat de Pinion/Terrible Lie intro niet was vertraagd zoals bij de legendarische Woodstock '94 show.
-Luxeprobleem, maar dit was de eerste NIN show waarbij ik geen track voor het eerst live beleefde.

[Image: https://i.ibb.co/wwmfzd4/20220501-221736-resized.jpg]

Enfin, ik kon leven met een wat mindere muziekbelevenis gezien de eerdere backstagebelevenis. Ook helemaal geen last gehad bij de parking gezien ik na Hurt met volle snelheid naar mijn huurauto terugrende en gewoon zonder verkeer weg reed. Las later dat er mensen waren die meer dan anderhalf uur lang vast zaten, hadden zij even pech. En nog later kwam ik op Discord weer in contact met die ene jonge knul van backstage. Bleek dat hij en Trent een heel heilzaam gesprek hadden; zie screenshot 1 en screenshot 2. Deed ontzettend deugd om te zien, en versterkte alleen maar mijn NIN-fandom en de knaldrang om ze zo vaak mogelijk te zien.